Górna część wodospadu

Mjuvi uciekł na część parti górnej części wodospadu. Spokojnie westchnął zastanawiając się dlaczego musiał uciec widząc śmierć matki. Warknął młode z bólu i z gniewu. Nie potrafił wyrazić większych uczuć jakie dusił w sobie bardzo. Mrok ogarniał jego serce jeszcze bardziej niż przedtem.
- Nienawidzę ojca, nienawidzę OJCA!! - Warknął głośno cedząc słowa między swoimi ząbkami. Nie miał zamiaru wrócić do stada krwawego. Nie czuł się tym kim był naprawdę. Czuł wstręt do ojca aż miał chęć go zabić... i odzyskać to co było ale czy miał jakiś sens w jego marnym życiu. Usiadł na zadzie swoim zastanawiając się i spojrzał w dół na taflę wody widząc coś dziwnego jakby obraz kogoś czyżby duch stróż? Nie wierzył w takie rzeczy tym bardziej teraz. Za pewne ojczulek nic nie wie o stracie jego matki, bo inną sobie znalazł, cholerny egoista.

Hałas jaki narobił młody lwiak przyciągnął uwagę czarnego pasiastego samca. Już od kilku dni przebywał w tych rejonach mając na uwadze obce zapachy należące zapewne do jakiegoś lwiego stada. Tutaj jednak czuł się jak w domu, gęste listowie ułatwiające kamuflaż, trudno dostępny teren. To wszystko pozwalało uniknąć mu niepożądanych oczu. Starał się również nie eksponować zbytnio swojego zapachu nie chcąc wystraszyć potencjalnej zwierzyny, która nieświadomie zagłębi się w jego teren. Z pojedynczymi zagubionymi osobnikami łatwiej się rozprawić niż całą grupą.
Zastrzygł uszami słysząc krzyk całkiem nieopodal, przebił się on przez cały szum spadającej wody. Mattugur oblizał pysk wyłaniając się powoli z cienia. Przed sobą w odległości parunastu metrów dostrzegł lwiątko i lamparta.

Lygrys skupił swoją uwagę bardziej na lamparcie aniżeli lwiątku. Jeśli miałoby dojść do konfrontacji to ten upasiony kocur stanowił większe zagrożenie niż szkrab, któremu ledwo co wyrosły kły. Poczynił kolejne dwa kroki w waszą stronę jakby od niechcenia, im bardziej się zbliżał tym coraz większy wydawał się być w waszych oczach. Stanowczo większy od przeciętnych lwów. Nie odezwał się tudzież ciężko było stwierdzić co mu chodziło po łbie. Jedyne co można było wywnioskować po jego zachowaniu to sam fakt tego, że czuł się pewnie.