♦ Rodzina:Skaza i Zira - dziadkowie | Dakkar i Hassira - rodzice | Hazir, Nataka i Haaivy - rodzeństwo | + dalsza rodzina z LZ.
Dzieje Postaci
♦ Statystyki:
Siła ●●●●●o Zręczność ●●●ooo Percepcja ●●ooo
♦ Słabe Strony:
- Bagatelizowanie problemów - Nie dostrzeganie tego, czego nie chce dostrzec - Uważanie się za nieśmiertelnego - Brawura - Lenistwo - Zmienność - Małą empatia
♦ Mocne Strony:
- Odwaga - Optymista - Dobry nauczyciel - Umiejętność zachowania powagi w sytuacjach tego wymagających
♦ Aparycja:
Szczupły, umięśniony samiec. Jasny kolor sierści odziedziczył po matce, natomiast kolor oczu po dziadku. Jak na lwa w jego wieku dysponuje dość skromną grzywą.
♦ Charakter:
Hashil od początku wiedział, że nie zostanie władcą, ale bynajmniej nie był z tego powodu nieszczęśliwy. Cieszył się swoją wolnością i często śmiał się w duchu z brata, który wciąż musiał uczyć się jakiś nudów. Często bywał lekkomyślny i nie raz poczuł tego konsekwencje. Nic jednak nie potrafiło zepsuć mu humoru. Zawsze uczył się na własnych błędach. Wiele cech z młodości w nim zostało. Czasami potrafi zachowywać się jak zwykły, popisujący się młodzik, ale gdy sytuacja robi się poważna, staje się bardziej podobny do swojego brata - silny, poważny, bezwzględny.
♦ Historia:
Co tu dużo mówić... Urodził się wraz z trójką swojego rodzeństwa w miocie Dakkara i Hassiry. W młodości nie miał zbyt dobrych kontaktów z rodzicami. Oni zajmowali się stadem i szkoleniem Hazira, a on wolał się włóczyć i szukać przygód. Często obrywał od ojca za pakowanie się w kłopoty, ale nigdy nie przestawał tego robić. Gdy Dakkar zmarł, Hashil nie był tym jakoś specjalnie zasmucony. Gorzej było ze śmiercią matki. Choć nigdy tego ie okazał, było to dla niego ciężkie przeżycie. To właśnie wtedy nauczył się, co to znaczy powaga. Hashil uczył się wszystkiego na własnął łapę i daleko w ten sposób zaszedł. Szybko awansował i gdy tylko wszedł w dorosłość stał się liderem straży oraz doradcą swojego króla-brata.