Dobrze zbudowana, umięśniona panna, która ma już swoje lata i wiele przeszła. Jej ciało zdobią niewielkie blizny w różnych częściach ciała, poszarpane po bitwach uszy. Jak na swój wiek jest zdrowa i silna, mimo iż kości czasami odmawiają jej posłuszeństwa nadal stara się być tą samą lwicą co kilka lat temu. Wbrew pozorom nie zestarzała się bardzo, ale kolor sierści traci już swoją intensywność. Oczy są pełne tego przez co musiała przejść. Ogólnie wygląda dość pospolicie.
♦ Charakter:
Cóż ciężko jest opisać osobowość tej zmiennej i skrytej lwicy, aczkolwiek na pewno cechuje ją nuta arogancji, czystej i przyjemnej, nie chamskiej jak to już wiele osób pewnie uważa. Nikita jest wierna i nigdy nie zdradzi tego na czym jej zależy. W obronie stada, rodziny lub kogoś ważnego jest gotowa nawet umrzeć. W końcu zaszczytem jest umrzeć w polu bitwy. Niezwykle silna i zwinna jak na lwicę, co jest jej zaletami np. podczas polowań. Zawsze stara się nieść pomoc i często pakuje się z tego powodu w niepotrzebne kłopoty. Uwielbia młode lwy, mniejsze i większe lwiątka. Chętnie zajmuje się takimi jeśli jest taka potrzeba. Względem maluchów czuła i niezwykle delikatna. Oczywiście do czasu i tylko dla brzdąców ze stada, obce potrafiłaby zabić, aby te z jej grupy nie miały zbytniej konkurencji. Bywa zbyt porywcza i często jeśli humor jej nie dopisuje najzwyczajniej w świecie wychodzi z niej jadowita żmija, która kąsa naprawdę boleśnie i dogłębnie. Można ją określić jako cierpką niczym agrest i słodka jak bez. Taka właściwie jest, oprócz tego często zdarza jej się ukrywać uczucia i udawać twardą. W środku jest całkiem inna, lecz coraz bardziej zaczyna wątpić w to, że ma uczucia. Niewiele się zmieniła, ale wiek uspokoił jej ognisty temperament i sprowadził na ziemię, nie jest już tak wybuchowa i nieprzewidywalna, choć zdarza się. Po utracie córki Fianny popadła w depresję, z której z trudem wybrnęła z pomocą wnucząt, którymi musiała się zająć. Jej plany odnośnie tego, by jeden z jej synów objął rządy się nie sprawdziły, ale teraz tę pustkę zapełnił wnuk, którego teraz bardzo wspiera.
♦ Historia:
Jak każdy lew, Niki przyszła na świat w stadzie, jako czwarta i zarazem ostatnia w miocie swojej wiekowej matki Gryzeldy. Już jako mały szkrab lwiczka była bardzo nieśmiała, cicha i niezwykle skryta. Ponadto uwielbiała samotność, do szczęścia wystarczyła jej tylko matka. Im bardziej rosła tym bardziej zaczynała się różnić od rodzeństwa. Przerastała ich siłą i zręcznością. Podczas jednego ze stadnych polowań zginęła jej matka. Od tamtego czasu Nikita miała już tylko trzech braci i ojca. Lwice ze stada zaczęły szybko zdawać sobie sprawę z urody młodej księżniczki. Kilka z nich uwiodło ojca Nikity i urodziło mu młode. Młoda samiczka poszła w odstawkę nie liczyła się dla nikogo. Kocice ze stada wiedziały, że to właśnie ona odziedziczy tron swojej zmarłej matki i bardzo się im to nie podobało. Pewnego dnia, w dzień drugich urodzin wszystkie lwice wyniosły śpiącą Niki i jej trzech braci w odległe tereny. Ich ojciec myślał iż odeszli, zbuntowali się. Nigdy już nie pozna prawy... Natomiast rodzeństwo nie do końca się ze sobą dogadywało. Po roku tułaczki całą czwórkę napadły hieny, które nie szczędziły nikogo. Dwaj bracia nie zdołali powstrzymać ataku zabójców i zginęli, natomiast trzeci- Mrithi został oddzielony od siostry i każde z nich poszło w swoją stronę, uciekając przed krwiożerczymi hienami. Młoda i nieporadna lwica musiała zupełnie sama zadbać o siebie i dotrzeć do miejsca, w którym osiądzie na stałe. Podczas tej wędrówki trafiła na Lwią Krainę poznała miłość swojego życia, Myra i założyła z nim rodzinę. Kilka miesięcy po porodzie opuściła stado ze świtą, która jej sprzyjała i udali się w stronę gór, gdzie osiadli na stałe. W drodze jej chorowity syn Farengar stracił życie, by nie obciążać reszty, zaraz później przepadło też jej oczko w głowie - drugi syn Falme, po którym rozpaczała i nigdy nie uznała go za zmarłego, instynkt matki mówi jej, że żyje i to całkiem blisko rodziny z tym, że nie do końca świadomie. Parę lat później jej córka została partnerką władcy Lodowych Grzyw i wydała na świat potomstwo. Cel Satau odnośnie przejęcia władzy za pomocą dzieci nie sprawdził się idealnie, ale i tak była z siebie zadowolona. Niestety niedługo potem jej córa umarła, a babka zajęła się jej potomstwem, wychowując je jak najlepiej umiała. Bardzo się do nich przywiązała i kocha ich całym sercem. Teraz wspiera Sagalę. Podczas całego tego czasu zaniedbała siebie samą i nie dostrzegła odejścia ukochanego, czego teraz tak bardzo żałuje. Chciała spędzić z nim cale życie, a on znikł... nadal liczy na to, że jeszcze go odnajdzie i spędzi u jego boku ostatnie chwile życia.
♦ Ciekawostki:
♦ Ekwipunek:
- worek na diamenty,
*Za Ekranem ...
♦ Imie/Pseudonim:UZUPEŁNIJ POLE
♦ Wiek:UZUPEŁNIJ POLE
♦ O mnie : Krótko o sobie, co lubisz, czego nie, może być o życiu, o grach, co ci przyjdzie do głowy..
Indeks
